Hoi lieve allemaal,

Ja ik leef nog steeds! Na wat radiostilte toch weer eens een verhaal vanuit Bogotá. Na m'n trip naar Suesca ben ik weer hard aan het werk gegaan en ben ik eindelijk écht écht écht begonnen met het lesgeven. De eerste weken waren nog een beetje improvisatie en vooral veel administratie (inschrijven van de kinderen, laten ondertekenen van consent forms door de ouders, indelen in de groepen, enz enz), maar nu bestaat mijn leven uit lesvoorbereidingsschema's en het afspeuren van het internet naar de leukste en beste lesprogramma's. Elke dag probeer ik van 6:30 - 12:30 achtereenvolgens 3 groepen met zo'n 20 kleine bengeltjes wat nieuwe engelse woorden te leren, wat af en toe mega zwaar is, maar zeker ook ontzettend veel voldoening geeft. Daarnaast heb ik de afgelopen weken m'n vrije middagen gevuld met heel veel ontspanning met heel veel hele hele hele leuke mensen. Zo heb ik zelfs met m'n Nederlandse maatje stroopwafels gebakken! We zijn een hele middag bezig geweest maar het resultaat mocht er wezen, een grote stapel superverse en superlekkere stroopwafels, en twee hele gelukkige nederlanders. Helaas werd onze creatie al snel ontdekt door de andere deelnemers aan het project hier (echt iedereen hier weet wat stroopwafels zijn en vinden ze allemaal HEEL lekker..), dus waren we al snel door onze voorraad heen. Poging twee tot het bakken was helaas minder succesvol, waarvoor ik nog steeds de schuld geef aan het feit dat ik dit keer een Portugese assistent koekenbakker had...

Naast deze bakavonturen heb ik ook m'n weekenden weer leuk weten te vullen. Het weekend na Suesca hebben we een feest gehad van twee portugezen die hun verjaardag vierden, en ben ik de dag daarna gaan uitrusten in de Botanische Tuin van Bogotá. Het is soms echt onwerkelijk, maar tussen alle drukte en verkeerschaos zijn er een paar bijzonder mooie en vooral erg rustige plekken te vinden in de stad, waar je je even heerlijk terug kan trekken. De botanische tuin staat vol met de meest exotische bomen en planten, en vormt zo een van m'n favoriete plekken in de stad. De volgende dag heb ik een dagtrip gemaakt naar een plaats niet ver van Bogotá vandaan, Zipaquirá, waar de oude zoutmijnen met daarin de zoutkathedraal te vinden zijn. De mijnen zijn actief sinds de vijfde eeuw B.C., en hebben er ook voor gezorgd dat Zipaquirá tijdelijk de belangrijkste stad van Colombia was. Vandaag de dag is het vooral een toeristische trekpleister, maar zeker de moeite waard. Het dorpje zelf ademt echt de Colombiaanse sfeer uit, terwijl het bezoek aan de mijnen een unieke ervaring is. Zo'n 200m onder de grond bevindt zich een gigantisch gangwerk met in het middelpunt een grote kathedraal. Zie de foto's in het album "Zipaquirá" voor een kleine sfeerimpressie!

Het volgende weekend heb ik Nederland mogen vertegenwoordigen bij het uittesten van een mogelijke nieuwe kroegentocht die georganiseerd werd door een van de evenementenorganisaties die aangesloten is bij mijn organisatie. Natuuuurlijk deed ik hier niet moeilijk over en wilde ik wel meehelpen, dus zo eindigde ik die vrijdag in allerlei barretjes verspreid over de hele stad met 9 andere vrienden, elk uit een ander land. Dit is nou echt typisch een van de dingen die hier heel vanzelfsprekend zijn, iedereen kent elkaar en iedereen vind elkaar hartstikke leuk en aardig, echt een hele fijne sfeer! De volgende dag was er (ja alweer) een verjaardag, dit keer van een Italiaanse en een Braziliaan. Met een grote groep hebben we gebbq'd op een dakterras, met uitzicht over de hele stad. Zo gaaf!

En toen... mijn verjaardag! Ik had al stiekem opgevangen dat wat vrienden een cadeau voor me aan het regelen waren, maar wat ik later ontdekte was dat ze een hele suprise party aan het plannen waren! Afgelopen vrijdag (dus 1 dag voor m'n echte verjaardag) werd ik door huisgenoot Kris en m'n 6 andere huisgenoten meegenomen naar m'n favoriete restaurant (Crepes & Waffles yeeeesssssssssss), en werd ik daarna naar een karaoke bar vervoerd, waar een grote groep vrienden al op me aan het wachten was! De hele avond hebben we heerlijk mee lopen blèren op de meest verschrikkelijke nummers, en hebben we zelfs met de 7 aanwezige Nederlanders de beste Nederlandse hitjes aan kunnen vragen. Toen het om 12 uur officieel m'n verjaardag was, werd m'n avond zelfs nog beter gemaakt met het allerbeste cadeau allertijden: een stroopwafel machine!!!!!! Hoe blij kan een mens zijn?!

De volgende dag hebben we met alle huisgenoten de hele dag doorgebracht in onze tuin, achter de bbq, al dansend in de regen (het regenseizoen is begonnen in Bogotá jeeej!) en spelletjes spelend rond de keukentafel. Die avond heb ik gegeten met m'n twee favoriete Nederlandse mannen hier (Kris en Menno, mochten jullie dit ooit lezen: jullie zijn de beste maatjes die ik me had kunnen wensen! Bedankt voor dit geweldige weekend!), waarna we vertrokken naar weer het volgende feestje, georganiseerd door de Brazilianen hier.

Jullie merken het waarschijnlijk al wel, ik vermaak me echt uitsteeeekend. Het is zo leuk om met zoveel geweldige mensen van over heel de wereld kennis te maken en vanalles te ondernemen! Echt een heel fijn idee en goed gevoel dat zo'n grote groep mensen al na anderhalve maand jou zo goed kennen dat ze een heel surprise feest voor je willen organiseren en er alles aan doen om jou een geweldige verjaardag te geven. Ik ben echt hard aan het genieten! Aankomende vrijdag gaat dat gewoon weer door, met een reis van een hele week naar de Caraïbische kust! Wieehoeeeee kan niet wachten om lekker in m'n hangmatje uit een kokosnoot te drinken op een prachtig strand. Niet te erg jaloers worden he?

Heel veel liefs en tot snel, Nouck

p.s. Natuurlijk mis ik jullie wel stiekem!