Lieve allemaal,

Ondertussen ben ik al weer een week terug in Bogota, maar ik wilde jullie mijn avonturen aan de Caraïbische kust natuurlijk niet onthouden!

Pasen wordt hier in Colombia iets anders gevierd dan in Nederland. De donderdag en vrijdag zijn beide officiele feestdagen, maar het fenomeen tweede paasdag kennen ze hier niet. Daarnaast zijn alle scholen en vele andere instellingen de hele week voorafgaand aan dit paasweekend vrij, waardoor bijna iedereen in deze Semana Santa (Heilige week) de stad ontvlucht en familie gaat bezoeken. Offfff netzoals ik en een groep medeleraren de zon gaat opzoeken! Zo verliet ik vrijdagavond de 18e het grijze, regenachtige Bogota en stapte ik met een groep vrienden het vliegtuig in naar Cartagena! Anderhalf uur later stapten we het vliegtuig weer uit en kregen we gelijk een knal in ons gezicht van de warmte (ookal was het ondertussen al rond 10en). We vertrokken per taxi naar onze hostels en kregen al een kleine indruk van deze geweldig mooie stad, en uiteraard de zee (die ik als echte Kattukker stiekem enorm mis hier). Mijn hostel was gelegen aan een pleintje voor een kerk, waar muziek vanuit alle kanten te horen was en mensen op straat aan het lachen, dansen en drinken waren. Het verschil met Bogota was direct al te merken, en wat vonden we dit geweldig. Na ons snel omgekleed te hebben zijn we snel naar een supermarktje gegaan om wat drankjes te halen en ons bij de menigte op het plein te voegen. Na heerlijk gepraat en gelachen te hebben besloten we maar onze bedden op te zoeken (nog steeds in de bloedhitte).

De volgende ochtend vertrokken we al vroeg met de bus naar Totumo, een modder vulkaan zo'n anderhalf uur van Cartagena vandaan. Eenmaal daar aangekomen zagen we in plaats van de gigantische vulkaan die we ons voorgesteld hadden een wat groot uitgevallen berg, waar we blijkbaar omhoog moesten klimmen met een trap. Boven zagen we een diep gat met een doorsnede van zo'n 6 meter, helemaal gevuld met donkerbruine prut. Modder dus. Een voor een klommen we erin en werden we gemasseerd met modder. De modder voelde echt mega raar aan, maar toen we eenmaal gewend waren was het eigenlijk best prima om zo een beetje in de modder te hangen (en het scheen onwijs goed te zijn voor je huid en haar dus hé, baadt het niet dan schaadt het niet..). Na een tijdje klommen we er maar weer uit en naar beneden, waar we "gedoucht" werder door de plaatselijke bewoonsters met emmers water. Maaaar eerlijk is eerlijk, onze huidjes waren superzacht en glad! Na deze bijzondere ervaring werden we met de bus weer terug gebracht richting Cartagena, maar maakten we onderweg een pitstop bij een strandje om te lunchen. Een verlaten strand, met een stralende blauwe zee. Yeeesssssss eindelijk m'n allereerste duik in de Caraïbische zee, en wat was dat heerlijk! Er was praktisch niemand te vinden op dit strand, maar er waren wel wat restaurantjes waar we heerlijke verse vis gegeten hebben met uitzicht op de zee. Hierna was het tijd voor een echte kokosnoten cocktail terwijl we met onze voetjes in het zand genoten van de zon. Eenmaal terug in Cartagena zijn we snel onder de douche gesprongen, hebben we ons omgekleed en zijn we een klein stukje gaan lopen richting de walled city (Cartagena is namelijk een hele oude stad, waarvan het historische centrum nog steeds omringd is door een grote verdedigingsmuur). Boven op de muur hebben we gekeken naar de zon die in de zee zakte en wat biertjes gedronken. We besloten ergens binnen de muren nog een drankje te doen voordat we de rest van de groep (sommigen waren nu pas net aangekomen vanuit Bogota, en anderen hadden een ander plan getrokken die dag) zouden ontmoeten om samen te eten. Na het eten zijn we teruggegaan naar ons hostel om daar wat drankjes te drinken voordat we op stap zouden gaan. Uiteindelijk zijn we geëindigd ergens op een feestje op een dakterras midden in het centrum, met uitzicht over de stad.

De volgende ochtend hebben we op ons gemakje gaan rondlopen door de prachtige, idyllische straatjes en hebben we een typisch Colombiaans ontbijtje gehaald, voordat we naar Castillo de San Felipe de Barajas gingen, het grootste fort ooit gebouwd door de Spanjaarden in al hun colonies. Dit kasteel werd gebruikt als verdediging voor de stad en bestaat van binnen uit een groot netwerk van gangen en tunnels (waar je als europeaan amper rechtop kan lopen). Vanaf hier kan je bijna heel de stad zien, en zie je vooral heel goed het verschil tussen de oude stad met z'n lage, oude gebouwen, en het grote nieuwe deel wat bezaaid is met hoge kantoorgebouwen. Na dit bezoek (in de bloedhitte, het was namelijk overdag makkelijk 35 graden of warmer) en een lunch in de stad hebben we voor de rest van de dag fietsen weten te huren (5 euro voor 6 uur, jawel jawel) waarmee we een heel stuk zijn gaan fietsen langs de kust. Halverwege hebben we onze fietsen neergegooid voor een verfrissende duik, waarna we weer terug fietsen richting het centrum om daar op het strand weer naar de zonsondergang te kijken. Hier hebben we nog een hele tijd gezeten voordat we teruggingen naar het hostel. Genieeeeeten dus.

Maandag, tijd voor een dagje strand. Met z'n viertjes zijn we naar la Playa Blanca gegaan, een strand wat verder weg van de stad maar zoals de naam al aangeeft met een geweldig wit strand. Zo'n mooi strand heb ik echt nog nooit gezien (maar om diezelfde reden was het helaas ook afgeladen met mensen..). De zee was supermooi blauw en warm, het strand was prachtig wit, de zon straalde hard.. Genieten to the max. Eind van de middag werden we met de bus weer teruggebracht naar Cartagena, waar we heel snel onze spullen hebben gepakt omdat we nog snel de laatste bus wilden halen naar onze volgende bestemming. Uiteindelijk kwamen we na een chill ritje van 4 uur rond 11en aan in Santa Marta! Hier vonden we ons hostel weer aan een plein met allemaal restaurantjes en barretjes, die we helaas nu niet meer aankonden maar gelijk zijn gaan slapen.

Dinsdagochtend, tijd voor ontbijt op het strand! Santa Marta is heel anders dan Cartagena, veel kleiner en de stad is minder mooi, maar het strand daarintegen... Toch besloten we deze dag niet door te brengen op het strand, maar zijn we naar Minca gegaan om daar de waterval Marinca te bezoeken. We werden met de auto vanuit de stad de bergen in gereden, waardoor we onderweg een spectaculair uitzicht hadden. Eenmaal aangekomen in Minca bleek dat we nog verder de bergen in moesten, dus zijn we achterop op motor taxi's (sorry mam!) door de bomen door naar boven geklommen. Boven aangekomen vonden we midden in de natuur en de stilte de praktisch verlaten waterval. We zijn snel erin gesprongen natuurlijk en hebben hier heerlijk liggen dobberen en genoten van de stilte. Niet voor lang, want opeens hoorden we geroep en gegil van boven komen, en bleek daar de rest van de groep te zijn die besloten hadden een hele dagtour te nemen (waarvoor ik helaas te laat wakker was geworden haha). Samen hebben we nog even gechilled voordat wij weer met de motor naar beneden gingen en we daar een bus hebben gepakt naar Santa Marta. Die avond hebben we elkaar opgezocht in Santa Marta om samen te eten en zijn we later nog naar een bar geweest.

Op woensdag zijn we met een grote groep naar Palomino vertrokken, een klein plaatsje iets verderop om daar een dagje op het strand door te brengen. Vanaf de weg waar de bus ons afzette liepen we een stuk langs ontzettend veel superschattige hostels en campings, waardoor ik stiekem wel een beetje spijt had dat ik alle nachten door zou brengen in Santa Marta in plaats van hier ook een nachtje te blijven. Op het strand zelf waren ook wat restaurantjes en hostels gevestigd, waar je tussen de palmbomen hangmatten had hangen die dienden als bed, nog meer spijt dus. In Palomino is het algemeen bekend dat er een hele sterke stroming staat, maar wij waren uiteraard super eigenwijs dus zijn we toch de zee in gegaan en hebben we als een stel 12jarigen over de golven heen staan springen. Toen we eenmaal weer uit de zee geklauterd waren (de stroming was toch best wel een beetje sterk..) heb ik heeeeerlijk liggen slapen op het strand en hebben we later nog wat gegeten en ergens in een soort boomhut bar drankjes gedaan. Bij terugkomst in Santa Marta hebben we weer met een groep gegeten en was het plan om 's avonds weer op stap te gaan, maar waren we allemaal te moe van al dat chillen en slapen en zonnen dat we niks meer konden (zoooo'n zwaar leven hier!).

Donderdagochtend ging al vroeg de wekker omdat we van plan waren naar een van de mooiste plekjes hier te gaan, Tayrona, een van de nationale parken hier. Helaas ontdekten we bij aankomst dat we niet de enigen waren met dit idee (het was vandaag de eerste officiele feestdag) dus konden we alleen nog maar kaartjes kopen voor de volgende dag, maar dan moesten we al weer vertrekken.. Plan B werd in werking gesteld, we namen de bus nog een stukje verder naar Buritaca, een klein plaatsje waar de rivier en de zee elkaar ontmoeten. Hier hebben we weer heerlijk liggen chillen op het strand en wat gezwommen, voordat we terug gingen naar onze hostels om ons klaar te maken voor onze laatste avond in Santa Marta. Na een heeeeeerlijk maaltje in een van de vele schattige restaurantjes hier zijn we naar het dakterras gegaan van het hostel waar twee vrienden zaten, waar we met uitzicht over de stad en onze voeten in het zwembad wat drankjes gedaan hebben.

De volgende dag vertrok iedereen langzaamaan vanuit Santa Marta. De helft van de groep zou die avond het vliegtuig terugpakken vanuit Cartagena, terwijl ik Jamie en Bruno zou ontmoeten in Barranquila om daar nog een nachtje te slapen en dan de volgende ochtend vroeg vanuit daar het vliegtuig zouden pakken. Na uitgebreid gebruncht te hebben hebben we nog wat spelletjes gedaan op hetzelfde dakterras als gister, voordat de bus mij ophaalde richting Barranquilla. Aangezien Jamie en Bruno wél op tijd bij Tayrona waren de dag ervoor, maar hun tocht terug iets langer duurde dan verwacht, heb ik maar nieuwe vrienden gezocht in ons hostel in Barranquila. Ik ontmoette daar een Braziliaan met wie ik samen gekookt heb en een superlief mini intens schattig katje waarmee ik de rest van de avond op de bank voetbal heb zitten kijken. Uiteindelijk kwamen Bruno en Jamie gelukkig ook aan in het hostel, en zijn we de volgende ochtend vroeg vertrokken naar het vliegveld om vanuit daar weer naar huis te gaan...

Aan het begin van de week had ik echt de intentie om niet meer terug te gaan naar Bogota maar voor altijd in de Caribean te blijven chillen, maar toen we eenmaal weer terugwaren en ik de stad helemaal stil en verlaten aantrof, met een stralende blauwe lucht, de gigantische bergen die de stad omringen en de prachtige graffiti werken die je overal en nergens aantreft, vond ik het stiekem toch wel weer fijn om terug thuis te zijn. Gelukkig hoefde ik al m'n vrienden ook niet lang te missen, want die middag zagen we elkaar gewoon weer om alle verhalen van de vakantie te bespreken. Al met al dus een hele hele hele geslaagde week, waarin ik alleen maar enthousiaster ben geworden om na deze twee maanden die ik nog moet werken lekker m'n rugzak te pakken en te gaan rondreizen. Helaas heb ik deze afgelopen week weer gewoon moeten werken en komt nu dit weekend alle vermoeidheid er een beetje uit. Ik ben nog steeds superblij om hier te zijn en vind het allemaal helemaal geweldig, maar stiekem zou het nu wel even heel fijn zijn om iedereen in Nederland weer te zien en te knuffelen. Maaaaar zoals m'n goede Portugeze vriendinnetje hier ook tegen me zei, deze maanden gaan zó snel voorbij vliegen, dat ik nu eigenlijk niet eens tijd heb om thuis te missen! Nog maar 4 maanden en ik ben er weer, dat betekent nog maar 4 maanden om vanalles te ontdekken en keihard van te genieten.

Tot over 4 hele korte maandjes. Kus!

P.s.De foto's van deze week zijn onderweg dus daar moeten jullie nog heel eventjes op wachten, maar geloof me: ze zijn het helemaal waard.