Lieve allemaal,

Ook al vind ik het zelf veel langer lijken, is het nu precies een week geleden dat ik aankwam in Bogotá! De afgelopen week is zo ontzettend snel voorbij gegaan en heb ik zoveel leuke dingen gedaan en geweldige mensen ontmoet! Na het schrijven van het vorige verhaal, heb ik vooral veel gefeest en gechilled. Voor een paar dagen waren er maar 3 Nederlandse shapers in Bogotá, waarvan ik er één was. Wat bleek nou, de andere twee waren de dag na elkaar jarig, wat natuurlijk uitgebreid gevierd moest worden. Na een lange dag op het immigration office en een gezellig verjaardagsetentje buiten de deur was het tijd voor feestje nummer 1 op een zogenaamd Gringo feest (dus een feest speciaal voor buitenlanders, waar stiekem toch ook veel lokale bevolking op af komt). Ondertussen had ik in het hostel en daar omheen al heel veel leuke mensen ontmoet, dus gingen we hier met een grote groep heen. Op het feest zelf was het wel even wennen aan de manier waarop de mensen hier uitgaan en wat voor muziek ze draaien, maar uiteindelijk was het zeker een geslaagde avond! Om 12 uur was het tijd voor verjaardag nummer 2, welke de volgende dag na een verjaardagsontbijt bij Crepes & Waffles (de beste tent EVER) en een mislukte zoektocht naar een appartement (simpelweg omdat we niet de goede bus konden vinden), was het tijd voor weer een verjaardagsetentje en feestje nummer 2. Deze vond eerst plaats in ons eigen hostel, met wat drankjes, donuts en supermooie fancy nieuwe sokken als cadeua, maar werd al snel vervolgd in bar/club dichtbij het hostel. Aangezien het wel heeeel toevallig was dat 2 van de 3 aanwezige dutchies achter elkaar jarig waren, werd er besloten er nog een schepje bovenop te doen door iedereen wijs te maken dat ik de volgende dag jarig zou zijn. Zo gezegd zo gedaan, om 12 uur werd er dan ook echt voor mij gezongen! Lachen gieren brullen uiteraard, maar toen mensen begonnen te vragen wat ik voor cadeau wilde vond ik het toch net iéts te ver gaan hahaha. De donderdag die hierop volgde werd uiteraard weer begonnen met een heerlijk brakontbijtje, waarna ik samen met Kris nogmaals een poging ging doen om het appartement van de dag daarvoor te bekijken. Eenmaal aangekomen in Chapinero, de wat meer internationale en zeker hele mooie wijk van Bogotá, werden we afgezet (door de taxi natuurlijk, we konden het niet weer riskeren om verdwaald te raken) bij een superschattig huisje met een nog veel schattiger interieur en 8 hele mooie slaapkamers. Na deze hele goede indruk zijn we teruggegaan naar ons hostel, hebben we wat gegeten met een groep shapers en hebben we de avond verder al chillend doorgebracht. De vrijdag waren we van plan naar een tweede appartement te gaan kijken, wat helaas toch niet door kon gaan. Helaas werd ik deze dag ook ziek, wat ongeveer iedereen daar op een bepaald moment zou gaan meemaken. Op dit moment werd de spanning me allemaal wat te veel en was ik echt even heel zenuwachtig en gestresst en bang dat ik hier helemaal niks zou kunnen gaan vinden en nooit zou gaan settelen en heel Bogotá niks zou gaan vinden. Gelukkig had ik hele lieve familie thuis die mij weer wat kon opbeuren, en een groep hele leuke mensen om me heen die me genoeg afleiding boden om het allemaal weer wat rooskleuriger in te kunnen gaan zien. Na een gezellig etentje en een avond spelletjes brak de zaterdag aan, waarop we besloten het appartement dat we wel gezien hadden toch maar gewoon te nemen! De knoop was eindelijk doorgehakt, de druk was van de ketel, tijd voor wat ontspanning! Als welkom in de stad was er door de organisatie een picknick in het grootste park van Bogotá, Simon Bolivar, georganiseerd. En jeetje, wat een mooi groot chill en vredig park is dat. Even weg van de drukte en chaos, even chillen in het gras en genieten van het weer (want ja hee, het is toch een graadje of 20 hier). Die middag heb ik weer heel veel mensen ontmoet, wat natuurlijk heel leuk was. Na nogmaals met een klein groepje wat buiten de deur gegeten te hebben, was het tijd voor het grote welkomsfeest. Het decor voor deze avond was een supergrote gay club midden in het centrum, 4 etages hoog met verschillende zalen met verschillende muziekstijlen. En wat een avond was dit zeg. Echt heerlijk genoten, gedanst, gelachen en gezopen (want ja hee, er was een open bar!). Ondertussen was er ook duidelijk geworden dat Kris en ik de volgende dag om 12 uur mochten komen tekenen voor het huisje, en moest ik dus het hostel gaan verlaten na een heel kort nachtje. Hup alles weer in de backpack, lekker met de taxi naar ons nieuwe onderkomen voor de komende 4 maanden! Hier ontmoetten we Mario, de mega schattige huisbaas die in z'n gebrekkige engels ons zo goed mogelijk de huisregels probeerde uit te leggen. Hier zit ik nu dan, op m'n nieuwe bed in m'n nieuwe kamer in m'n nieuwe huis terwijl ik net heel leuk gegeten en gekletst heb met een aantal van m'n nieuwe huisgenoten (3 fransen, 1 franse belg, 1 zuidafrikaan, 1 colombiaan, Kris en ik). Ik ben blij. Ik kan me na een hele leuke week in het hostel eindelijk echt gaan settelen, precies op tijd voor de introductie van het project en de school die morgen gaat beginnen. Het is allemaal mega spannend nu, maar ik heb er wel mega zin in. Ik ben heel benieuwd naar m'n school en m'n studenten, maar daarvoor moeten jullie nog even wat geduld opbrengen lieve kijkbuiskinderen. Ik kruip lekker onder de wol, en hoop snel weer wat te kunnen plaatsen over m'n avonturen hier. Voor nu, buenas noches! xxxxxxxnouck