Zo. Weer een week verder, weer heel wat meegemaakt. Vorige week heb ik voor het eerst kennis gemaakt met mijn school, de leraren en de studenten, en ik kan alleen maar heel positief zijn tot nu toe. Maandag, dinsdag en woensdag ben ik op de school geweest voor een paar uurtjes om de school een beetje te leren kennen en om ons lokaal in te richten. Het zit zo, ik ga werken als leraar Engels in een extracurriculair programma op Colegio La Chucua, in de wijk Kennedy. Deze wijk ligt in het zuidwesten van de stad, waarvoor ik ongeveer een uurtje moet reizen vanaf mijn huis. De school zelf is zowel lagere als middelbare school (zoals hier gebruikelijk is). Aangezien het een publieke school is, kan je echt alles tegenkomen hier. Tot nu toe heb ik nog weinig echte armoede of problemen meegemaakt op de school, maar dit gaat zeker nog naar boven komen. Het programma is opgericht vanuit het ministerie van onderwijs in Colombia, en heet aulas d'immersion. Het is gericht op het verbreden van de Engelse kennis, zodat kinderen meer kansen kunnen krijgen op vervolgopleidingen en algemene ontwikkeling. Het is niet alleen een academisch programma, maar ook echt een sociaal en cultureel project. In de lessen is het de bedoeling dat ik samen met mijn support teacher Consuelo (een echte Bogotaanse lerares Engels op de school) de kinderen laat onderdompelen in een andere taal en cultuur, waardoor ik dus ook echt geen enkel woord Spaans met ze mag spreken! Een hele uitdaging, maar oh wat vind ik het tot nu toe geweldig!! De kinderen zijn zo ontzettend enthousiast en kunnen niet wachten om eindelijk te mogen beginnen. Omdat het ministerie het noodzakelijk vindt dat er een vervangende leraar is voor de reguliere lessen van Consuelo (aangezien dit dus echt een aanvulling is op het reguliere lesprogramma, en niet per definitie onderdeel is van het lespakket!) maar deze vervanging er nog niet is, zijn we genoodzaakt het echte begin van de lessen nog even uit te stellen. Om die reden ben ik afgelopen week vooral bezig geweest met het decoreren van het lokaal samen met Susanna, een Russische shaper die op dezelfde school de middagshift gaat werken (Jaja, anouck mag gezellig van 7 tot 1 werken elke dag..). Tussendoor zijn het vooral de kleinere kinderen van een jaar of 5/6/7 die constant het lokaal binnen komen en TEACHER! TEACHER! blijven roepen. Echt, mijn hart is gestolen.

Om goed voorbereid aan het werk te kunnen is het uiteraard wel noodzakelijk om precies te weten wat het project nou is en waar je het voor doet. Om deze reden werden er donderdag, vrijdag en zaterdag Incoming Preparation Seminars (IPS) georganiseerd vanuit AIESEC, de organisatie waarmee ik hier ben. De donderdag begon vroeg maar duurde maar heel kort, waardoor ik met een grote groep andere shapers ben gaan lunchen bij de Crepes & Waffles (heaven on earth) en later ook nog naar het Museo Nacional ben geweest! Dit museum laat eigenlijk een groot deel van de Colombiaanse geschiedenis zien in kunstvoorwerpen. Erg interessant, erg mooi om te zien. De vrijdag en zaterdag waren veel intensiever dan de donderdag, aangezien we deze twee dagen met alle +/- 200 shapers aanwezig waren op een van de lokale universiteiten om daar allerlei praatjes, seminars en workshops bij te wonen. Klinkt misschien saai, maar ik heb hier zoveel inspiratie en enthousiasme uit kunnen halen voor het werk!! Ik heb echt het idee dat ik hier ben met een speciaal doel, en echt iets moois kan gaan betekenen hier. Ik loop echt rond als een blij ei en voel me helemaal prima. Natuurlijk is het niet altijd even makkelijk allemaal, en weet ik ook zeker dat het niet allemaal rozegeur en maneschijn gaat zijn op het werk, maar ik kijk er heel positief naar en weet zeker dat het helemaal goed gaat komen. Het enige pittig jammere is het opstaan om 5:00 elke ochtend, maar hee ook daar raken we wel aan gewend! Vandaag en morgen mag ik ook echt met een klasje aan de slag om mezelf voor te stellen, wat over mijn land te vertellen en gewoon vooral veel bezig te zijn met de kinderen. De leef in Bogotá is geweldig.